Op elk continent en in elk land worden met regelmaat dieren gemeld die niet door de moderne wetenschap worden herkend. De naam die aan deze pseudo-wetenschap wordt gegeven is de Cryptozoölogie.
Deze term betekent letterlijk de wetenschap van verborgen dieren. De cryptozoölogie houdt zich ook bezig met het mogelijke bestaan van bekende dieren in gebieden waar ze niet zouden mogen voorkomen of van dieren waarvan men veronderstelt dat ze reeds lang uitgestorven zijn en die onverwacht toch nog ergens opduiken.
In 1892 publiceerde de Nederlandse zoöloog A.C. Oudermans zijn momumentale werk "The Great Sea-Serpent" en dat was het begin van het cryptozoölogisch onderzoek. De zeeslang was het grootste cryptozoölogische beest van de negentiende eeuw vooral waagenomen in Amerikaanse wateren. Ervaren zeelieden hebben er verslag van gedaan en eveneens het publiek dat dit wezen vanaf het land kon observeren. Het boek van A.C. Oudermans catagoliseert 187 observaties van het midden van de achttiende eeuw tot het begin van de negentiende eeuw. Oudermans benadrukte dat deze slangen in overvloed bestaan vooral in de tropische oceanen. Onder andere ook de reuzeninktvis die zich op een diepte van ongeveer 1000 meter zou bevinden, maar geen enkele onderzoeker heeft dit vermeende zeemonster ooit levend gezien.
Als bijbel van de cryptozoölogie geldt het boek "On the Track of Unknown Animals" van de hand van de Belgische natuuronderzoeker Bernard Heuvelmans en gepubliceerd in 1958. Heuvelmans beschrijft in zijn boek talrijke waarnemingen van Nessies, Yeti's, Bigfoots en zelfs dinosauriërs en geeft aan dat deze entiteiten nog niet ontdekte diersoorten moeten zijn of zelfs overlevende prehistorische wezens. Heuvelmans stelde een lijst op van ongeveer 150 zogenaamde cryptiden, waarvan het werkelijke bestaan nog bewezen moet worden.
Heuvelmans samen met de Schots-Amerikaanse bioloog Ivan T. Sanderson worden beschouwd als de grondleggers van de cryptozoölogie. Beide wetenschappers beweerden dat cryptozoölogie wetenschappelijk moet worden benaderd, maar dan wel ruimdenkend en interdiciplinair. Wat de cryptiden betreft moet meer aandacht worden gevestigd op lokale, stedelijke en folkloristische bronnen. Hoewel niet altijd volledig betrouwbaar, zijn er toch veel van deze bronnen die met de waarheid stroken en kunnen ze wetenschappers helpen meer te weten te komen over onontdekte diersoorten.
WAT ZIJN NU DE MEEST IN HET OOG SPRINGENDE CRYPTIDEN ?
Ik heb mij gebaseerd op een lijst gepubliceerd door de vrije encyclopedie Wikipedia en een selectie gemaakt van de meest legendarische en vrij recent waargenomen cryptiden.
SASQUATCH OF BIGFOOT
Er zijn weinig cryptozoölogische mysteries die zo vaak terugkomen en wijdverspreid zijn als de Sasquatch of Bigfoot. Een mysterieuze harige humanoïde waarvan velen geloven dat hij door de wildernis en de bossen van landelijk Noord-Amerika zwerft. De Sasquatch (of wildeman) is de naam die de Indianen, dus de oorspronkelijke inheemse bevolking van Noord-Amerika en Canada, aan deze primaat hebben gegeven. Later noemden de kolonisten, die dan achteraf het Amerikaanse continent bevolkten, deze cryptide Bigfoot. Het wezen kan net als de mens rechtop lopen en heeft een volwassen lengte van 1,80 tot 2,50 meter en een geschat gewicht van 100 tot450 kg.
Biologen beweren dat, indien Bigfoot bestaat, hij waarschijnlijk afstamt van de Gigantopethicus een rechtop lopende primaat, maar die zo'n 13.000 jaar geleden zou zijn uitgestorven. Als deze bewering klopt is de Gigantopethicus helemaal niet uitgestorven en heeft deze primaat zich in de loop van de eeuwen verder geëvolueerd tot wat nu Sasquatch of Bigfoot is. Men noemt deze theorie ook de Bigfoot-Giganto hypothese.
Bigfoots worden meestal waargenomen in of in de buurt van afgelegen beboste, bergachtige of moerassige gebieden. Als ze overdag mensen tegenkomen, hebben ze de neiging zich terug te trekken en in de bossen te verdwijnen. Ze lijken het meest actief te zijn wanneer mensen het minst actief zijn - 's avonds laat. Ze worden nooit in grote groepen gezien en ze blijven niet lang op dezelfde plek.
Eigenlijk kunnen we stellen dat deze mythische figuur overal gezien wordt. Van de bossen in het noorden van de Verenigde Staten tot de moerassen van de staat Florida. In dunbevolkte gebieden zou Bigfoot zich veel vaker laten zien dan in gebieden die dichter bevolkt zijn. Ondanks de vele rapporten van wandelaars, jagers en kampeerders die Bigfoot gezien en ontmoet hebben, heeft nog nooit iemand een lijk of overblijfselen van Bigfoot gevonden.
Is er dan überhaupt nooit fysiek bewijs gevonden ? Ja, is er nogal wat fysiek bewijs. Voetsporen, haren, uitwerpselen en schade aan bomen v.b. takken die onnatuurlijk afbreken. Er zijn echter nog nooit overblijfselen gevonden van een Bigfoot die stierf aan natuurlijke oorzaken. De kans dat mensen deze overblijfselen daadwerkelijk vinden is klein omdat ze tamelijk snel opnieuw in de biomassa worden opgenomen.
DE UFO - BIGFOOT CONNECTIE
Zijn UFO's en Bigfoot interdimensionale reizigers en zou er een verband kunnen zijn tussen de twee ? Volgens Lon Strickler, onderzoeker, auteur en eigenaar van de "Phantoms and Monsters" blog, zou deze mogelijkheid wel degelijk bestaan. Ter illustratie is dit het relaas van een ervaring die een lezer van het Phantoms and Monsters blog heeft gerapporteerd.
" In September 1978 woonde ik met mijn vader op een boerderij in de buurt van Shawano, Wisconsin vlakbij het Menomee Indian Reservation. Er was een onbekend groot harig wezen gespot door twee hertenjagers niet ver van onze boerderij. Ik beschouwde zulke verhalen gewoon als legendes. Op een avond kwamen mijn vader en ik thuis en zagen wat leek op twee harige wezens die pompoenen uit de tuin verzamelden. Elk wezen was minstens 1,80 meter lang. Het schemerde al maar er was nog genoeg licht om duidelijk te zien wat ze aan het doen waren. Mijn vader stopte de auto en doofde meteen de koplampen. We stapten niet uit de wagen en bleven gewoon kijken hoe ze de pompoenen plukten en opaten. Ze leken ons niet eens op te merken, ook al waren we ongeveer 30 meter van hen verwijderd.
Na ongeveer 5 minuten keek een van de wezens in onze richting en met behulp van het maanlicht konden we zijn roodgloeiende ogen goed zien. We werden een beetje bang en besloten uit te stappen, vlug naar huis te rennen en de politie te bellen. Toen verscheen er plotseling een enorm schijfvorming object boven onze hoofden. Het bewoog langzaam naar het oostelijke veld dat ongeveer 200 meter van ons verwijderd was en landde daar.
De geschatte diameter van het tuig was ongeveer 12 meter. Een soort schuifdeur ging onmiddellijk open en we zagen een mistig en gloeiend licht uit het tuig komen. Na een paar seconden ging de deur weer dicht, het tuig steeg langzaam op en schoot dan weg naar het noorden. Toen merkten we dat de twee wezens eveneens weg waren "
DE NEANDERTHALER THEORIE
Naast de UFO connectie als mogelijke oorsprong van deze mythische wezens bestaat er nog een andere theorie die stelt dat de Bigfoots de prehistorische menselijke rivalen zijn : de Neanderthalers.
35000 jaar geleden leefden de Homo Sapiens en de Neanderthalers in conflict met elkaar. De beide soorten hebben zich toen gesplitst en de Neanderthalers zijn het bos ingegaan. Neanderthalers hebben zich toen verder ontwikkeld als een soort parallel aan de mens. Terwijl mensen technologie en cultuur ontwikkelden, dorpen en steden begonnen te bouwen, leerden Neanderthalers in de bossen te leven en zich te verbergen voor hun vijanden. Net als de mens, werden ze meesters van hun domein, maar hun domein was het bos.
Blijft natuurlijk nog altijd de vraag waarom er nooit dode lichamen of resten gevonden worden. Misschien zijn ze ook meester in het verbergen van hun doden ?
Andere wezens met relatief vergelijkbare beschrijvingen worden in verschillende regio's over de hele wereld gerapporteerd, zoals de Skunk-aap in het zuidoosten van de Verenigde Staten, de Almas, Yeren en Yeti in Azië en in Australië de Yowie die allemaal net als Bigfoot zijn ingebakken in de culturen van hun regio's.
HET LOCH NESS MONSTER
Loch Ness is een groot en diep meer gesitueerd in de Schotse hooglanden. Het is het tweede grootste meer in Schotland maar wel het grootste in volume. Al het water van alle meren in Wales en Engeland zou in het Loch Ness meer passen. Loch Ness is vooral bekend omdat er zich hier, volgens de Schotse mythologie, een monster zou ophouden. Er bestaan vele onduidelijke foto's van, maar zijn bestaan zou nooit aangetoond zijn.
De eerste ooggetuigenverslagen van deze cryptide begonnen in 1930. Het zou pas in augustus 1933 zijn dat een getuige George Spicer, Nessie (populaire benaming) op het land zag en suggereerde dat het wezen een reptiel was. Spicer beschreef het als een prehistorisch reptiel, met een lange nek. Kort daarop suggereerde een journalist dat het een plesiosauriër zou kunnen zijn, een soort langnekkig zeereptiel uit de Jura en het Krijt. De Jura is een periode in de geologie die duurde van ongeveer 201 tot 145 miljoen jaar geleden. Het Krijt is een geologisch tijdperk dat duurde van ongeveer 145 tot 66 miljoen jaar geleden.
Ingewikkeld patroon.
Er zouden meer dan 1400 verschillende ontmoetingen met Nessie gerapporteerd zijn, maar de meeste meldingen van het monster hebben geen lange nekken. Slechts 20% van alle rapporten vermelden een cryptide met een nek van enige lengte. In alle rapporten worden minder dan 1% van deze wezens beschreven als reptielachtig. In werklijkheid heeft het monster van Loch Ness meerdere identiteiten en worden de waarnemingen ook op verschillende manieren geïnterpreteerd.
Sommige onderzoekers suggereren dat Nessie het product is van de menselijke psychologie. Wat zagen al deze getuigen ? De realiteit is dat we te weinig informatie hebben om tot een harde conclusie te komen. Het overgrote deel van de Nessie rapporten mist simpelweg details die onderzoekers nodig hebben om een dier nauwkeurig te kunnen identificeren, of de rapporten zijn veelal gebaseerd op verkeerde interpretaties. De identiteit van Nessie blijft vooralsnog een raadsel en nog veel onderzoek dringt zich op.
DE CHUPACABRA
Chupacabra betekent letterlijk "geitenzuiger" en het is een wezen dat vooral huist in Midden Amerika, maar ook in de Verenigde Staten en dan vooral in Californië. Deze cryptide zou zich vooral voeden met het bloed van geiten, maar ook van schapen en zelfs honden. In tegenstellng tot conventionele roofdieren, zuigen chupacabras al het bloed (en soms ook organen) uit hun prooi door ofwel één enkel gat of twee gaten meestal gesitueerd in de nek van het slachtoffer. Er zijn al verschillende karkassen van dieren gevonden waar geen bloed meer in zat, op locaties waar dit wezen gesignaleerd werd.
Rond het jaar 1992 verschenen in de Puerto Ricaanse kranten meldingen dat er geregeld verschillende soorten dieren zoals vogels, paarden en geiten dood werden aangetroffen. Eerst werd vermoed dat het doden van deze dieren op een willekeurige manier plaatsvond waarschijnlijk door leden van een of andere satanische sekte. Uiteindelijk kwam men daarop terug omdat dit fenomeen zich over het hele eiland verspreidde en veel boerderijen meldden het verlies van dierenlevens. De moorden hadden echter één gemeenschappelijk patroon : zoals reeds eerder vermeld, had ieder dier dat dood werd aangetroffen één of twee penetraties in de nek.
Dit fenomeen bleef echter niet allen beperkt tot het eiland Puerto Rico zelf maar breidde zich uit tot andere Midden en Zuid-Amerikaanse landen tot zelfs in de Verenigde Staten. Hiervan werd regelmatig gewag gemaakt in Midden, Zuid en Noord Amerikaanse nieuwsberichten. Kortom El Chupacabra kreeg stilaan de status van een lokale legende. Sceptici beweren dat de Chupacabra verhalen het product zijn van massahysterie alhoewel de verminkingen die bij de dode dieren werden vastgesteld meestal echt zijn. Volgens ooggetuigen zijn Chupacabras meestal een meter groot of groter, ze zijn ruwweg humanoïde van uitzicht omdat ze tweevoetig zijn met twee armen en ze zelfs beschreven worden als buitenaardse wezens.
Drie specifieke vormen.
De eerste en meest voorkomende is een hagedisachtig wezen dat een leerachtige of schilferige groengrijze huid lijkt te hebben en scherpe stekels die over zijn rug lopen. Het wezen is ongeveer 1 tot 1,20 meter hoog en gedraagt zich op dezelfde manier als een kangoeroe. In tenminste één waarneming sprong het wezen 6 meter ver. Van deze variëteit wordt gezegd dat het lijkt op een hond of een panter met een gevorkte tong die eruit steekt en grote hoektanden heeft. Er wordt tevens vermeld dat het sist en krijst wanneer het wordt gealarmeerd en tevens een zwavelachtige stank achterlaat.
De tweede variëteit lijkt op een wallaby : een macropode (kangoeroe-achtig dier) afkomstig uit Australië en Nieuw Guinea en een hond die op zijn achterpoten staat. Het gedraagt zich al een kangoeroe en het heeft een grove vacht met grijzig gezichtshaar. Het hoofd is vergelijkbaar met dat van een hond en zijn bek heeft grote tanden.
De derde vorm is gewoon die van een vreemd ras van wilde honden, meestal haarloos met een uitgesproken ruggenmerg, ongewoon uitgesproken oogkassen, tanden en klauwen, maar verder een typische hond is. Van dit dier wordt verondersteld dat het het resultaat is van een kruising tussen verschillende populaties wilde honden. In de loop van het jaar 2001 werd in Tolapa, Nicaragua het lijk van een vermeende Chupacabra gevonden en alles wees erop dat dit gewoon een vreemd gemuteerde wilde hond was. Het dier werd ook forensisch geanalyseerd door UNAN-Léon de nationale autonome universiteit van Nicaragua in Léon, een door de staat gefinancierde openbare universiteit en tevens de oudste universiteit van het land. Pathologen van deze universiteit ontdekten dat het gewoon een vreemd uitziende hond was. Er zijn zeer opvallende mofologische verschillen tussen verschillende rassen, waarvan wilde honden over het algemeen afstammen. Deze verschillen kunnen makkelijk de vreemde kenmerken verklaren. Sommige rapporten beweren dat de rode ogen van de Chupacabra hun prooi kunnen hypnotiseren en verlammen, zodanig dat de Chupacabras op hun gemak het bloed uit het dier kunnen zuigen. Het effect zou vergelijkbaar zijn met de beet van de vampiervleermuis of bepaalde slangen of spinnen die hun prooi verdoven met gif. In tegenstelling tot conventionele roofdieren zuigen de Chupacabras al het bloed (en soms organen) uit het slachtoffer door middel van een enkel gat of twee gaten.
Er heerst onduidelijkheid omtrent de afkomst van het wezen. Sommigen spreken van een uit de hand gelopen experiment van de NASA of zelfs van het mysterie van Area 51. Volgens legendes komt het wezen echter oorspronkelijk uit Puerto Rico.
*************************************
Dit zijn lang niet alle cryptiden die ooit wereldwijd werden waargenomen. De vrije online encyclopedie Wikipedia heeft een lijst gepubliceerd van een 40 tal cryptiden waarvan men vermoed dat ze bestaan of zouden moeten bestaan : Lijst van cryptides - Wikipedia
VOOR DIEGENEN DIE MEER OVER DIT ONDERWERP WILLEN TE WETEN KOMEN OF HIEROVER HUN KENNIS WILLEN UITBREIDEN KAN IK VERWIJZEN NAAR DEZE DOOR MEZELF GESELECTEERDE WEBSITES DIE SPECIFIEK OVER DIT ONDERWERP GAAN.
Bigfoot Field Researchers Organization (bfro.net)
The Centre for Fortean Zoology (CFZ)
Cryptomundo - for Bigfoot, Lake Monsters, Sea Serpents and More - Blog Home
The National Cryptid Society – Bringing cryptozoological awareness to the public.
Australian Yowie Research - Home (yowiehunters.com.au)
The Cryptid Zoo: A Menagerie of Cryptozoology (newanimal.org)
Articles with Category 'Cryptozoology' (mysteriousuniverse.org)
Articles with Category 'Cryptozoology' (mysteriousuniverse.org)
Cryptozoology Emporium: Books, Documentaries, Movies, Novels and More (monstermania.org)